Ciekawy film opisujący średniowiecznych banitów i opisuje co to jest banicja, od tego słowa używa się popularnego w internecie słowa ban.
Banicja (łac. bannitio, od bannire - skazać na wygnanie) -- ogłoszone wygnanie z ojczyzny. Skazany na taką karę to banita.
Wyrok pozbawiał czci i honoru oraz najczęściej dopuszczał bezkarne zabicie banity, gdyby pojawił się na terytorium swego kraju. Banicja była wyrokiem łagodniejszym od infamii, bo zabicie banity nie było nagradzane, w odróżnieniu od zabicia infamisa. Specyficzną formą banicji było "wyświecenie" (czyli wyprowadzenie ze światłem), orzekane wobec stanów niższych (mieszczan, chłopów). Ci, którzy za swoje przestępstwo (najczęściej kradzież) uniknęli kary śmierci, podlegali chłoście, po której kat wyprowadzał skazańca przy świetle latarni poza mury miasta. Jednym z najsławniejszych banitów w Polsce był Samuel Łaszcz.
Czasami na banicję skazywane były całe rodziny lub narody; rzymski senat na przykład mógł skazać na banicje rzymskie rodziny (np. ród Brutusa) albo całe państwa. Wtedy z takim państwem lub rodem prowadzono wojnę.
W świetle prawa międzynarodowego banicja to nakazanie opuszczenia terytorium państwowego własnemu obywatelowi, co współcześnie jest zakazane (obowiązkiem każdego państwa jest przyjąć swego obywatela, bez względu na okoliczności). Niektóre państwa zakaz ten obchodzą pozbawiając wcześniej daną osobę obywatelstwa, czyniąc z niej bezpaństwowca.
Banity nie należy mylić z zesłańcem. Ten drugi może przebywać tylko tam, gdzie sąd/władca wskazał.
